Mehmed  Handzic rodjen je u Sarajevu 1906. godine. Zavrsio je mekteb i rudzdiju, a potom Serijatsku gimnaziju gdje je polozio maturu 1926. godine.

Po zavrsetku Serijatske gimnazije odlazi na „Al-Azhar“ gdje studira islamske znanosti. Diplomu o zavrsenom „Dzamiu l-Azher-u“ stekao je 1931. godine. Godine 1932. nakon odsluzenja vojne obaveze, Handzic je postavljen za nastavnika i prefekta Gazi Husrev-begove medrese i na ovom radnom mjestu ostaje sve do 1937. godine. Tada je dobio namjestenje u Gazi Husrev-begovu biblioteku gdje je postavljen za glavnog bibljotekara i upravitelja ove ugldedne ustanove. Godine 1939. Handzic je postavljen za vanrednog (ugovornog) profesora  na Visoj islamskoj serijatsko- tehnickoj skoli. Na toj duznosti je sve do proljeca 1944. godine kada biva unaprijedjen u redovnog profesora ove ugledne institucije. U naponu snage, u zenitu svoje intelektualne zrelosti, kad se najvise ocekivalo da da i preuzme kormilo Islamske zajednice,  Mehmed Handzic iznenada umire 29. jula 1944. godine u 38. godini svoga zivota.

Handzic spada u najvece talente naseg islamskog misljenja prve polovine XX stoljeca. Pisao je na bosanskom i arapskom jeziku, prevodio sa arapskog i turskog, poznavao perzijski. Jos kao student u Kairu pise djelo „El-Dzevheru l-Esna...“ o knjizevnom stvaralastvu Bosnjaka na arapskom, perzijskom i turskom jeziku.  U „Glasniku IVZ“ objavio je nekoliko radova na arapskom jeziku.Na bosanskom Handzic je napisao mnostvo vrijednih eseja, clanaka, rasprava, radova, osvrta, crtica, polemika. Pisao je o raznovrsnoj tematici, u rasponu od knjizevnih rasprava i eseja iz historije knjizevnosti do hadiskih, tefsirskih i teoloskih ogleda u „Novom beharu“, „Glasniku IVZ“, „Narodnoj uzdanici“, „Hikmetu“. Radio je na organiziranju bosansko- hercegovacke uleme te osnovao udruzenje „El-Hidaje“, a akademske 1939/40. godine biran je za presednika ovog udruzenja. Sa svojim saradnicima osnovao je i casopis „El- Hidaje“, koji je nekoliko godina uredjivao.

Kao profesor Gazi Husrev- begove medrese Mehmed Handzic se isticao velikim talentom i sirokim znanjem. Za potrebe ucenika medrese napisao je „Uvod u hadisku i tefsirsku nauku“. Takodjer je radio na osavremenjivanju hutbi, te je stampao izuzetno vrijednu zbirku „Vazova“. Handzic je ostao u uspomeni ucenika Gazi Husrev- begove medrese i po tome sto je prvi definitivno zapoceo predavati hadisku i tefsirsku nauku na bosanskom jeziku. Handzicevu aktuelnost i zivotnost potvrdzije i nedavno objavljivanje sest svezaka „Izabranih radova Mehmeda Handzica“ (Sarajevo 1999. godine).

http://www.ikc-berlin.de
Zadnja izmjena 1.9.2000
© 1999 - 2001